Od 1 stycznia 2016 r. zmiany prawa upadłościowego część 2

Tydzień temu informowałem Państwa o zmianie:

1) terminu składania wniosków o ogłoszenie upadłości,

2)  rozszerzenie katologu osób zobowiązanych do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości.

Dzisiaj chciałbym poruszyć kwestię zmian w podstawie ogłoszenia upadłości.

Na pewno jest wszystkim wiadomo, że upadłość ogłasza się w stosunku do dłużnika, który stał się niewypłacalny.

 

Obecna definicja niewypłacalności jest w art. 11:

"Art. 11. [Niewypłacalność]

1.Dłużnika uważa się za niewypłacalnego, jeżeli nie wykonuje swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych.

2.Dłużnika będącego osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, uważa się za niewypłacalnego także wtedy, gdy jego zobowiązania przekroczą wartość jego majątku, nawet wówczas, gdy na bieżąco
te zobowiązania wykonuje.".

Od dnia 1 stycznia 2016 r. ww. art. otrzymuje jednak nowe następujące brzmienie:

"Art. 11. [Niewypłacalność]

1. Dłużnik jest niewypłacalny, jeżeli utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych.

1a.Domniemywa się, że dłużnik utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych, jeżeli opóźnienie w wykonaniu zobowiązań pieniężnych przekracza trzy miesiące.

2. Dłużnik będący osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, jest niewypłacalny także wtedy, gdy jego zobowiązania pieniężne przekraczają wartość jego majątku, a stan ten utrzymuje się przez okres przekraczający dwadzieścia cztery miesiące.

3.Do majątku, o którym mowa w ust. 2, nie wlicza się składników niewchodzących w skład masy upadłości.

4.Do zobowiązań pieniężnych, o których mowa w ust. 2, nie wlicza się zobowiązań przyszłych, w tym zobowiązań pod warunkiem zawieszającym oraz zobowiązań wobec wspólnika albo akcjonariusza z tytułu pożyczki lub innej czynności prawnej o podobnych skutkach, o których mowa w art. 342 ust. 1 pkt 4.

5. Domniemywa się, że zobowiązania pieniężne dłużnika przekraczają wartość jego majątku, jeżeli zgodnie z bilansem jego zobowiązania, z wyłączeniem rezerw na zobowiązania oraz zobowiązań wobec jednostek powiązanych, przekraczają wartość jego aktywów, a stan ten utrzymuje się przez okres przekraczający dwadzieścia cztery miesiące.

6. Sąd może oddalić wniosek o ogłoszenie upadłości, jeżeli nie ma zagrożenia utraty przez dłużnika zdolności do wykonywania jego wymagalnych zobowiązań pieniężnych w niedługim czasie.

7. Przepisy ust. 2-6 nie mają zastosowania do spółek osobowych określonych w ustawie z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030, z późn. zm.), zwanej dalej "Kodeksem spółek handlowych", w których co najmniej jednym wspólnikiem odpowiadającym za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem jest osoba fizyczna.".

Cóż oznacza zmiana treści art. 11? 

1) zmienione definicję niewypłacalności z ust 1, Dłużnik jest niewypłacalny, jeżeli utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych.

Tym samym dłużnik który nie wykonuje swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych przestanie być uważany za niewypłacalnego. Ale uwaga, w ust 1a wprowadzono domniemanie prawne, że dłużnik utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych (czyli jest niewypłacalny), jeżeli opóźnienie w wykonaniu zobowiązań pieniężnych przekracza trzy miesiące.

2)  zmienione definicję niewypłacalności z ust 2, gdy jego zobowiązania pieniężne przekraczają wartość jego majątku, a stan ten utrzymuje się przez okres przekraczający dwadzieścia cztery miesiące. Obecnie dłużnika uważa się za niewypłacalnego także wtedy, gdy jego zobowiązania przekroczą wartość jego majątku, nawet wówczas, gdy na bieżąco te zobowiązania wykonuje.

Jednocześnie wprowadza się domniemanie, że zobowiązania pieniężne dłużnika przekraczają wartość jego majątku, jeżeli zgodnie z bilansem jego zobowiązania, z wyłączeniem rezerw na zobowiązania oraz zobowiązań wobec jednostek powiązanych, przekraczają wartość jego aktywów, a stan ten utrzymuje się przez okres przekraczający dwadzieścia cztery miesiące.

Jakie rodzi to skutki?

1) samo nie wykonywanie zobowiązań pieniężnych przez dłużnika nie będzie mogło już stanowić podstawy do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości. Opóźnienie w wykonaniu zobowiązań pieniężnych będzie musiało przekraczyć trzy miesiące. Z drugiej strony zapis ten rozwiewa szereg wątpliwości prawnych.

2) dotychczas mogą powstawać wątpliwości kiedy zobowiązania dłużnika przekroczają wartość jego majątku. Był to tym bardziej niebezpieczny zapis, że nie ważne było przy tej przesłance to, że dłużnik na bieżąco te zobowiązania wykonuje. Nowa treść art. 11 ust 2 jest o wiele bardziej precyzyjny.